De ziel

Ziel

Zit er in jou ook een vuurtje? In je diepste binnenste zelf? Ja. Dat zit er. Ieder mens is zichzelf. Niet zozeer alleen aan de buitenkant. Ieder mens heeft diep in zichzelf zijn eigen unieke ware ik zitten. Zonder sociaal masker, zonder rugzakje.

Het ongeschonden zelf, of je ziel, of hoe je het ook noemen wilt, is héél. Zonder pijn, zonder zonden. Als je alles van jezelf afpelt, zoals je een sinaasappel ontdoet van zijn dikke schil, dan haal je alle aardse verplichtingen zoals verwachtingen, verlangens maar ook schuld, vrees, angst en schaamte er stukje voor stukje vanaf. Dan blijft er iets over dat je ook wel God kan noemen, of de almachtige waarheid. Het verlichte gedeelte van je leven. Iedereen heeft het, maar de zoektocht ernaar toe is niet zo vanzelfsprekend. Niet bij jezelf, laat staan bij anderen.

Kun jij anderen zíen, of zie je alleen de buitenkant? Zie jij wat er bijvoorbeeld achter angst of boosheid schuilgaat, daar waar de ziel om aandacht vraagt? Ieder mens is zichzelf daar diep van binnen en die plek is paradijselijk. Geen reputatie hoog te houden, geen onwaarheid in stand. Gewoon jezelf zijn, jezelf dúrven zijn, is dat vuurtje tonen aan de buitenwereld, met het vertrouwen dat niemand het zal blussen.