En toen zat ik ineens weer in de schoolbanken! Alhoewel, we zitten eigenlijk voornamelijk op de grond. Ja, ik ben het gewoon gaan doen, die Yoga opleiding. Vanaf het moment dat ik 15 jaar geleden een beginnerscursus deed, heeft yoga me te pakken. Ik leerde er naast de houdingen en de geschiedenis van yoga ook hoe ze in Azië apen vangen. En wat dat dan weer te maken heeft met yoga!

Er worden vazen met smalle halzen vastgezet in het bos, alslokmiddel. In de vaas zitten lekkere nootjes. De aap stopt zijn armin de urn, grijpt een vuist met nootjes en krijgt zijn arm er nietmeer uit! Zijn vuist blokkeert de uitgang en vluchten kan niet meer.  Hij houdt zichzelf gevangen omdat hij de lekkere nootjes in desmalle urn niet kan of wil loslaten. Wat een prachtige metafoor! Ikwas om.

Als mens zit je ook soms gevangen. Vast in verlangens naar dat grotere huis of die betere baan. Of gevangen in gepieker over vroeger, in slechte gedachten over jezelf of in ongezonde gewoontes.  Als die aap de nootjes waar hij zo naar verlangt, gewoon zou loslaten, is hij vrij. Vrij om in dat grote bos net zoveel noten te zoeken en te eten als hij maar wil. En misschien komt hij wel overheerlijke vruchten en de liefde van zijn leven tegen! Zo is het ook met ons mensen. Dat grote verlangen naar méér of ánders, beperkt ons juist in onze vrijheid, maar we hebben het niet door. Net als die aap.

Als we ons losmaken van die verlangens, bereiken we misschien wel dat grote bos aan mogelijkheden en wacht er veel méér op ons dan die handvol droge nootjes... Deze inzichten horen ook bij yoga. Wees geen aap! Loslaten die noten en ga de wijde wereld in, om te plukken en te eten van wat je maar wil. Proef de vrijheid!

Dat doe ik nu met deze opleiding. Ik maak een eerste stap datspannende grote bos in en pluk de vruchten en noten die ik tegenkom.  Dit nootje heet Vinyasa Teacher Training. And so far, the taste is sweet!